Author(s):
1. Zorislava Bajić, Medicinski fakultet Banja Luka , Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina
2. Tanja Šobot, Medicinski fakultet Banja Luka , Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina
3. Đorđe Bajić, JZU Dom zdravlja Banja Luka , Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina
4. Nikola Šobot, klinicki centar republike srpske, Republic of Srpska, Bosnia and Herzegovina

Abstract:
Nanotehnologija 21. vijeka pokazuje progresivan razvoj, uz sve veću komercijalnu upotrebu nanomaterijala. Izloženost ljudskog organizma nanomaterijalima se ostvaruje kroz kožu, putem krvi, disajnog i probavnog trakta. Važan mehanizam nanotoksičnosti je povećana produkcija reaktivnih kiseoničkih vrsta (reactive oxygen species – ROS) sa posljedičnim razvojem oksidativnog stresa u humanim tkivima. Neorganski nanomaterijali (metali, oksidi metala, kvantne čestice) mogu izazvati oksidativni stres putem direktne proizvodnje ROS ili putem hemijskih interakcija sa biološkim komponentama. Organski nanomaterijali (fulereni, karbonske nanocijevi, dendrimeri) indukuju oksidativni stres indirektno, ćelijski posredovanim mehanizmima. To uključuje aktivaciju inflamatornog odgovora, interakciju sa dijelovima ćelije ili oštećenje ćelijskih komponenti (membrana i mitohondrija). Oksidativni stres vodi u DNA oštećenja, poremećaje ćelijskih signalnih puteva, citotoksičnost, apoptozu i karcinogenezu. Superoksid dismutaze, peroksidaze i katalaze su najistaknutiji antioksidativni enzimi koji imaju važnu ulogu u prevenciji i smanjenju oštećenja izazvanih ROS.

Key words:
nanomaterijali,oksidativni stres,antioksidativni enzimi

Thematic field:
SYMPOSIUM B - Biomaterials and nanomedicine

Date of abstract submission:
29.07.2017.

Conference:
Contemporary Materials 2017 - Savremeni Materijali

Abstract